Nieuw Wij publiceerde een artikel op basis van mijn toespraak bij het afscheidssymposium voor pastor Juut Meijer in de Dominicus Amsterdam op 9 oktober.

‘Volgens mij gaat geloof allereerst over hoe je naar het leven kijkt. Of je in een betekenisloos universum rondloopt waar jij zin aan moet geven. Of dat je gelooft dat ergens al iets goeds aan de gang is, waar je aan kunt meedoen.’

‘Dat toevertrouwen – daar zit voor mij het genie in van het christelijk geloof – dat toevertrouwen doe je niet alleen aan wat mooi en goed en licht is, maar ook aan wat schuurt en pijn doet en niet te begrijpen is.’

‘Geloof gaat over een vreugde die zo groot is, dat ze het verdriet insluit. Over vrede die zo diep is, dat ze strijd relativeert. Over het leven zo vertrouwen dat je zelfs durft dood te gaan, zoals Jezus deed. En we gaan in ons leven vaak dood: als we vastlopen, wanhopen, iemand verliezen, een relatie verbreken, ziek worden, oud worden.’

‘Wij gooien als cultuur, zo is mijn stellige overtuiging, met het badwater van de kerk het kind van de wijsheid weg. We verzuimen werk te maken van dat diepere weten, misschien wel omdat we gefascineerd waren door de ongelofelijke rijkdom van het wetenschappelijke en technologische weten. Maar daardoor hebben we de verhalen en gebaren van de wijsheidstraditie in onze cultuur niet leren verstaan als een manier om ons het mysterie van dit bestaan te helpen beleven en doorleven en doorgeven.’

Lees hier de hele tekst.